| ترجمه فارسی مکارم |
| بگو: «من تنها بوسیله وحى شما را انذار مىکنم!» ولى آنها که گوشهایشان کر است، هنگامى که انذار مىشوند، سخنان را نمىشنوند! «45» اگر کمترین عذاب پروردگارت به آنان برسد، فریادشان بلند مىشود که: «اى واى بر ما! ما همگى ستمگر بودیم!» «46» ما ترازوهاى عدل را در روز قیامت برپا مىکنیم; پس به هیچ کس کمترین ستمى نمىشود; و اگر بمقدار سنگینى یک دانه خردل (کار نیک و بدى) باشد، ما آن را حاضر مىکنیم; و کافى است که ما حسابکننده باشیم! «47» ما به موسى و هارون، «فرقان» ( وسیله جدا کردن حق از باطل) و نور، و آنچه مایه یادآورى براى پرهیزگاران است، دادیم «48» همانان که از پروردگارشان در نهان مىترسند، و از قیامت بیم دارند! «49» و این (قرآن) ذکر مبارکى است که (بر شما) نازل کردیم; آیا شما آن را انکار مىکنید؟! «50» ما وسیله رشد ابراهیم را از قبل به او دادیم; و از (شایستگى) او آگاه بودیم «51» آن هنگام که به پدرش (آزر) و قوم او گفت: «این مجسمههاى بىروح چیست که شما همواره آنها را پرستش مىکنید؟!» «52» گفتند: «ما پدران خود را دیدیم که آنها را عبادت مىکنند» «53» گفت: «مسلما هم شما و هم پدرانتان، در گمراهى آشکارى بودهاید!» «54» گفتند: «آیا مطلب حقى براى ما آوردهاى، یا شوخى مىکنى؟!» «55» گفت: «(کاملا حق آوردهام) پروردگار شما همان پروردگار آسمانها و زمین است که آنها را ایجاد کرده; و من بر این امر، از گواهانم! «56» و به خدا سوگند، در غیاب شما، نقشهاى براى نابودى بتهایتان مىکشم!» «57» |
45
